Het weeshuis

Het is alweer een aantal dagen geleden dat ik iets op mijn blog heb geplaatst. Ik heb dus een hoop te vertellen, ik begin bij zaterdag. Zaterdag ben ik samen met Hannah en Zoé en een gids van CIVS naar het centrum van Nairobi geweest. We gingen er met een matatu heen, dit is een soort bus met luide muziek en hij raced door het verkeer heen dus je bent snel op plaats van bestemming. Op de heenweg ging de matatu door de slum, een sloppenwijk, heen. Je merkt dit vooral aan de wegen, het leek wel een achtbaan op de manier waarop hij reed. Aangekomen in het centrum heeft de gids ons wat dingen laten zien. Zo zijn we op de Masai markt geweest, daar heb een leuke tas en pareo voor een leuke prijs op de kop getikt. Daarna zijn we naar het op een na hoogste gebouw geweest voor een view over de stad. Ik zal er een paar foto's van opzetten. Om lunchtijd zijn we ergens wat gaan eten, ik ben er achtergekomen dat curry in Kenia heel heet is :p. Naar de lunch hebben we een rondje door het vrijheidspark, dit is een mooi park in het centrum van Nairobi. Voordat we terug gingen, hebben we nog even door de winkelstraat gelopen waar Hannah toch een gitaar heeft gekocht, terwijl ze haar tijd heeft gelaten.
Na een week zonder kaas wilde we wel een broodje kaas bij het ontbijt, dus we zijn in de supermarkt opzoek gegaan naar kaas. We hebben uiteindelijk Gouda-kaas gevonden, best duur in vergelijking met de andere dingen hier maar at hadden we er voor over. Toen we het de volgende dag bij het ontbijt de kaas op brood hebben gegeten zijn we erachter gekomen dat het echt geen kaas uit Gouda is. Het smaakt naar plastic en is echt heel vies :(.
Zondag... Onze vrije dag... Nadat we de dag zijn begonnen met een vies broodje met kaas wisten we niet zo goed wat we wilde gaan doen, want iedereen ging naar de kerk. Uiteindelijk hebben we besloten om ons haar in te laten vlechten. We dachten dat het niet zo veel zou kosten en dat het met twee uurtjes wel klaar zou zijn. Beide hebben we compleet verkeert ingeschat. Het heeft uiteindelijk bijna zes uur gekost en we hebben natuurlijk de blanke prijs betaald, drie keer zo veel als dat het voor iemand anders is. Gelukkig is het resultaat er wel, maar ik zal het niet zo snel een tweede keer doen. Het is nog maar even afwachten hoe we het er weer uit gaan halen na een paar weken.
Maandag, de dag dat ik naar het weeshuis ga. Ik heb om kwart over acht afgesproken met Marlene, een meid uit Duitsland die al op het project zit. Dat is dus vroeg er uit. Het blijkt best een aardig eind naar het weeshuis. We moeten eerst een stuk lopen, dan een klein busje hebben voor een klein stukje, dan moeten lopen naar de bushalte van de matatu en dan moeten twintig minuten met de matatu naar het weeshuis. Aangekomen bij het weeshuis staan we voor een dichte deur. Gelukkig kwam er een kindje om de deur open te doen. Het weeshuis is op zich heel groot, er zijn bijna zestig kinderen. Ze hebben een groot grasveld waar de kinderen kunnen spelen en ze hebben verschillende slaapzalen voor verschillende leeftijdsgroepen. We zijn begonnen met de vaat van het ontbijt te doen. Daarna hebben we geholpen met de was, ik denk dat we wel vijfhonderd kledingstukken aan de waslijn hebben gehangen. Toen was het al weer lunchtijd.. Na de lunchwas er eigenlijk niet zo veel meer voor ons te doen. We mochten gaan spelen met de baby's, ik heb een jongetje van een week oud vast gehouden. Die zit al zonder moeder in een weeshuis, als het kon zou ik het mee naar huis willen nemen om er voor te zorgen, kijk maar uit mam... Misschien neem ik wel iemand mee naar huis ;). Om twee uur was er niets meer voor ons te doen en toen zijn we maar gegaan. De rest van de heb ik eigenlijk niet zo veel meer gedaan.
Groetjes uit Nairobi.